De gewenste verkoeling gevonden

Hola! Qué tal?

Zoals in het vorige blog al geschreven is, we gaan suppen! En wel in de prachtige baai van San Sebastian, wat een locatie voor mijn eerste supavontuur. Ik was enigszins sceptisch. Ik dacht: hoe kan een onhandige piloot zoals ik nou op zo'n board blijven staan op een bewegende zee. Nou, het ging me goed af. Het suppen was echt enorm gaaf. Uitzicht op de stad, op het eilandje voor de kust en al suppend tussen de mooie bootjes door. Na een tijdje hadden we genoeg vertrouwen om ook foto's te maken op het water (jaja, al staand). Lara heeft zelfs haar yogatruc nog uitgevoerd op het water, een handstand op een supboard. Toch deze dag nog een grote blunder begaan. Wel zo handig om de foto's naderhand ook nog te hebben dus om je camera uit je zwemvest te halen.. Ach, liever een sloddervos dan een uilskuiken. Gelukkig kwam alles op zijn pootjes terecht. Tip: kijk eerst waar het verhuurbedrijf zit voordat je 35 minuten moet wandelen met 31 graden. 

De dag erop hebben we onze spulletjes ingepakt (Lara had wederom 3 tassen nodig terwijl ze nog steeds niets nieuws heeft gekocht, chapeau!) en zijn we met de bus naar Bilbao gegaan. In de bus heeft Lara nog even de lefgozer uitgehangen door op een andere stoel dan aangewezen te gaan zitten zodat we naast elkaar zaten. We waren wel zo stoer om daarna met iedere passagier het contact te vermijden. In de avond hebben we gewandeld door Casco Viejo. Dit is het oude centrum van de stad met smalle straatjes en écht prachtige gebouwen (zie foto's). Het enige nadeel is, tussen ons hostel en Casco Viejo zit zo'n 15 minuten traplopen. Op de terugweg is dit trap op, wat een hel. Na ons bezoek aan Casco Viejo hebben we nog een terrasje gepakt om onze 1e dag in Bilbao af te sluiten. Een terras naast de rivier de Nervión én met uitzicht op alle gekleurde huisjes die aan het water staan (zie foto's).

La próxima dia was het tijd voor een rustdagje, dat was de planning althans. Buiten Bilbao heb je meerdere stranden, wij kozen voor het strand van Sopelana omdat daar ook mooie kliffen zijn. Op de planning stond een dagje surfen, wel lekker als het 33 graden is. Uiteraard waren we weer erg goed voorbereid en was het helemáál niet ver lopen. Ahum, bij de verkeerde metrohalte uitgestapt zodat we werden getrakteerd op een wandeltocht van een half uur, mét 33 graden voor de zonaanbidders. Gelukkig was het alleen maar omhoog lopen, hadden wij even mazzel. Over onze goede voorbereiding; uiteraard hadden we een surfboard van te voren al gehuurd, not. Het surfen kon dus ook niet doorgaan, voor niets die hele wandeling gemaakt. Achteraf gezien maar goed ook, er stond namelijk een enorm sterke stroming. Lara heeft weer dapper liggen bakken en Sien zat in de schaduw te lezen. Rarara, wie is er verbrand?  

De dag erop was het dan écht tijd voor ons rustdagje. Al werd die wel verstoord door een paar kamergenoten uit het oostblok. Wat is logica? A. als je op een kamer ligt met 8 personen dan doe je in de avond en in de ochtend rustig als er nog mensen in bed liggen. B. Je gaat zowel in de avond als in de ochtend nog even uitgebreid een uurtje iets bespreken op luide toon. Daarnaast kan je niet stilzitten en heb je sleutels in je hand, dus lekker rammelen maar! Pff, zelfs onze oordoppen hielpen niet. Lekker vermoeid uit bed gekomen, konden we direct de Spaanse test doen voor onze cursus. Ik heb het nog proberen in te vullen, maar 80 % van de vragen was al Chinees. Laat staan de antwoorden. Lara heeft gewoon ouderwets, zoals op de middelbare school, alles op B ingezet. Het resultaat? Ingedeeld in het beginnersgroepje, he wat een verrassing. Uiteindelijk bleek het toch niet bepaald een rustdagje. Ik weet dat we normaliter erg moeilijk over te halen zijn om op pad te gaan, maar deze keer niet. Samen met Nina (NL) Danii (Honduras) Davide en Adil (beide Spaans) bier gedronken in het hostel. Zoals je van ons kunt verwachten hebben we ze even alle drankspellen geleerd die we kenden. Daarna op naar Casco Viejo, of beter gezegd, op naar de trappen! Na eerst als een echte hangjongere op straat rondgehangen te hebben was het tijd voor de kroeg. Helaas maar kort, om half 2 sloot namelijk alles i.v.m. dat ene virus. 5 mannen die eruitzagen als Aboriginals beweerden dat er nog wel wat open was en we gingen met hen op pad. Na een uur rond te hebben gedwaald door de stad besloten we om terug te gaan omdat we zin hadden om trap te lopen. In een park onderweg nog even pauze gehouden (niet onze wens hoor) en daar gebeurde iets bizars. Een dronken man vroeg Lara om een vuurtje, terwijl ze dit vuurtje geeft haalt hij doodleuk haar telefoon uit haar broekzak. Ze ziet de telefoon in zijn hand en vraagt hem netjes terug, hij beweert toch dat het haar telefoon niet is. Frappant toch, dat die man niet wist hoe zijn eigen telefoon eruitzag? Eind goed, al goed, Lara heeft haar telefoon nog steeds.

De dag begon als een dieselmotor, Lara was niet vooruit te branden. Toen iedereen siësta ging houden gingen wij pas op pad. Wat een planners zijn we toch. De één een dieseltje, de ander een sloddervos. Ik was totaal tegen verwachting in mijn kluissleutel kwijtgeraakt. Nog wel bewust voor een slot met sleutel gekozen omdat ik dacht dat ik (nog) een code niet ging onthouden. Gelukkig konden ze hem doorknippen en nu toch al 3 dagen mijn code onthouden ;) Vandaag zijn we begonnen met een bezoek aan het Guggenheim museum. Indrukwekkend gebouw met een hond van bloemen en een zeer grote spin bij de ingang. Vele foto's verder door naar het treintje dat ons boven op de Monte Artxanda bracht. Super mooi uitzicht over de stad Bilbao! Weer heel anders dan in San Sebastian, je ziet namelijk dat de stad om de rivier de Nervión gevestigd is. Helaas was het wel wat heiig waardoor we geen perfecte foto's met  blauwe lucht konden maken. Op de terugweg naar het hostel nog door Casco Viejo gelopen om foto's te maken. Ik ben echt jaloers op de bewoners daar. Alle huizen hebben een prachtige erker die naar voren komt. Ik zie mezelf daar al zitten op lekkere kussens met een boek op schoot, dromen mag he. De gehele dag had Lara al gezegd dat we niets meer gingen ondernemen in de avond. Terug in het hostel vroeg Danii of we vanavond weer mee gingen naar het centrum, iets met "geen nee kunnen zeggen." Nu wel langer in de kroeg beland en een hartstikke leuke avond gehad! Ohja, en Lara heeft ook na deze avond nog steeds haar telefoon!

Ayer zijn we wederom buiten Bilbao geweest. Met de metro naar Getxo om daar de Ponte Vizkaya te zien. Gekozen voor de avontuurlijke manier van oversteken door over de brug heen te lopen. Hartstikke mooi uitzicht weer! Aan de overkant lag Portagulete, een heel sfeervol klein dorpje. Daar rondgewandeld en een terrasje gepakt. Redelijk op tijd zijn we weer teruggegaan naar het hostel omdat we vandaag fit wilden zijn bij onze eerste les Spaans!

Vandaag begon het dan echt. 's Ochtends nog enorm geblunderd, kan er maar één overkomen. De wekker ging af dus ik stapte braaf uit bed en ik dacht: Lara zal wel snoozen. Met mijn toilettas aangekomen in de badkamer bleek het half 6 te zijn, naar de verkeerde wekker geluisterd.. 

Bij de start van de les was het más rápido! We dachten even dat we bij de Chinese les zaten, dit is toch het beginnersklasje? Na 5 minuten werd ons iets gevraagd, Lara probeerde in het Spaans te antwoorden. Daarna deed ik hetzelfde, beide keren begon de docent kei hard te lachen. Een beetje pissig en vooral verontwaardigd zaten we daar, ik wilde bijna vertrekken en tegen de docent zeggen dat dit niet bepaald goed is voor de veiligheid in de klas. Gelukkig kwamen ze er toen achter dat wij nog niet zo ver waren als de rest (gek he, als zij al allemaal 3 weken les hebben gehad). Geluk bij een ongeluk zei de andere docent dat ze ons ging helpen en zodoende hebben we privéles gehad! Intensief is het wel kan ik je vertellen, maar wel leuk! Net braaf ons huiswerk gemaakt (nee niet overgeschreven!) en dan nog lekker een rustig avondje. Morgen krijgen we wederom privéles, luxe! Wie weet kunnen we aan het eind van de week al iets meer, dat zul je dan zeker teruglezen in ons volgende blog.

Voor nu: Hasta la próxima vez!

P.s. Mocht iemand ooit de route niet weten, vraag het vooral aan ons! Je bent ervan verzekerd dat je veel ziet tijdens deze toeristische route.

P.p.s. Ik heb te doen met de alcoholisten hier die proberen af te kicken, maar liefst 12 lekkere biertjes voor 2.95!