Uitstelgedrag hoort bij het vakantiegevoel

27 augustus 2020 - Porto, Portugal

Van uitstel komt afstel zeggen ze dan, ik geloof er niks van ;)

De afgelopen 2 weken hebben we hele volle dagen afgewisseld met 'saaie' dagen. Eerst hadden we natuurlijk nog onze Spaanse cursus af te ronden en daarna zijn we weer verder gereisd naar het mooie Portugal! Nóg mooier dan in je stoutste dromen; je hoeft hier namelijk buiten geen mondkapje te dragen! 

11 en 12 augustus hadden we wederom privéles Spaans. Super intensief en vermoeiend maar oh zo leerzaam. We leerden tellen, spellen, een aantal werkwoorden te vervoegen en vraagzinnen te maken. Aan het eind van de les gaf Maria (de docent) aan dat we morgen weer in de klas plaats mochten nemen. Lekker dan dachten wij, kan die docent ons zeker weer uitlachen! Nog serieus overwogen of we de volgende dag wel zouden gaan, maar dappere dodo's dat we zijn toch maar braaf naar de les gegaan. Zenuwachtig namen we de volgende dag plaats in het lokaal, in de hoop dat ze ons in ieder geval geen vragen ging stellen. Uiteraard gebeurde dit wel, met een paar woordjes Spaans en handen en voeten konden we de vraag beantwoorden. En het allerbelangrijkste: de docent kreeg geen spontane lachbui! Na de les op donderdag zijn we naar het San Mames stadion geweest. Vol verwachting gingen we daarheen want hé, het stadion was in 2015 wel uitgeroepen tot mooiste sportgebouw op het World Architecture Festival. Ik weet niet wie daar in de jury zitten, maar een bezoekje aan Hans Anders zou ik ze wel aanraden. Ik ben niet bepaald een creatief wonder maar met kleien vroeger heb ik zeker ook wel eens zo'n ontwerp gemaakt. Lees: een bonk klei; hand in het midden erin en je hebt een kommetje ; je bent nu de architect van het San Mames stadion!

In de avond belandden we weer in onze studententijd. De donderdag hoort natuurlijk ook bij het weekend, dus waarom zouden we niet gaan borrelen? Samen met een aantal mensen uit het hostel gingen we naar Casco Viejo. Na de 340 trappen te hebben overleefd kwamen we aan in het centrum. Allemaal kleine smalle straatjes waar iedereen buiten op straat lekker bier staat te drinken. Komt de politie? Kies een zijstraat en ga er daarna vrolijk weer staan want ze rijden toch een vast rondje. Uiteindelijk belanden we in een verschrikkelijke Rockbar. Rock is al niet mijn genre maar Spaanse rock is echt nog erger. Om 1 uur sloot de kroeg en wilden we terug naar huis gaan, we moesten namelijk de 340 trappen nog op.  Er kwam echter een groepje mannen, ogend als Aboriginals (bespaar me het discriminatieverhaal), vertellen dat er nog wel een kroeg open was. Anderhalf uur de straten door gestruind en niets was open. Dus bij de Chinese winkel maar wat bier gescoord en aan het eind van de trappen in het park deze opgedronken. Hier werd Lara nog bestolen van haar telefoon, ken je dat verhaal al?

Engerd: mag ik je vuur even lenen?

Lichtelijk aangeschoten Lara: natuurlijk.

Engerd: Gracias (ik pak meteen ook even je telefoon uit je kontzak, ook al had ik hier niet om gevraagd)

Lara (ineens scherp): Hé, jij hebt mijn telefoon in je hand!

Engerd: nee hoor, dat is jouw telefoon helemaal niet. 

Vraag 1. Als je een zakkenroller bent en je hebt beet, wat doe je dan? 

A. je stopt hem snel in je eigen broekzak en zegt dat je van niets weet.

B. Je pakt die telefoon en rent weg.

C. je blijft doodleuk staan met de telefoon in je hand.

De engerd zal de beste tactiek wel weten, maar ik had dus echt wel voor B gekozen in plaats van optie C!

De dag erop waren we te laat wakker geworden omdat Lara de wekker niet had gehoord. Bij het middagprogramma waren we wel aanwezig, hartstikke fit natuurlijk. We gingen met de gehele school (dus ook met niveau A2, B1, B2, C2 en C1) weerwolven. Wij stonden al te springen omdat we het zo'n leuk spel vonden, moesten we het spel ook nog spelen met mensen die konden ratelen. Lara was een burger en ik een weerwolf, yes nu moest ik nog iets uitvoeren ook. We waren beide verdacht omdat we niets zeiden. Mijn favoriete zinnetjes waren : "no lomo en no lo se". De andere wolven werden al snel weggestemd waardoor ik echt actief moest gaan zijn in de nacht, terwijl het juist zo lekker was om je ogen te sluiten. Lara werd er door de burgers uit gestemd en ik bleef in het spel. Geloof het of niet, ik won nog ook! Dus mocht je ooit gaan weerwolven: zeg vooral niets of doe alsof je de taal niet begrijpt (ik begreep het ratelen overigens écht niet). Bij thuiskomst hartstikke kapot, maar uiteraard toch op stap gegaan. Wat zijn we af en toe toch verstandig.

Voor dit weekend hadden we een auto gehuurd! We hadden een (te) volle planning, zaterdag gingen we naar links van Bilbao en zondag naar rechts. Bij de autoverhuur bleek dat we ook echt onze geboekte auto kregen: een rode Fiat 500! We zijn gestart in Comillas. Een heel mooi dorpje met heel veel oude gebouwen en het enige huis van Gaudi buiten Barcelona! Prachtig dorpje, een aanrader! Daarna zijn we door gereden naar San Vicente de La Barquera. Het dorpje zelf was klein en niet bijzonder, maar wat een ligging! Je reed er zigzaggend door de bergen heen met zicht op het dorp. Met een lange brug was het dorp verbonden met de bergen, echt prachtig! Via de kustweg met zeer mooie uitzichten zijn we naar Santilliana del Mar gegaan. Een oud Romeins dorpje met mooie oude kerken en kastelen. Wederom via de kustweg doorgereden naar Santander. Daar heb je het Palacio Del Magdalena (ook wel bekend als het hotel in de serie Gran Hotel). Mooi paleis op een heuvel en vanaf daar heb je ook uitzicht op Santander. Hier hebben we ook nog even een roeiwedstrijd gevolgd, het rode bootje won. De dag hebben we afgesloten in Castro-Urdiales. Hier staat één van de laatste Romeinse bruggen, deze is verbonden met het kasteel. Wederom hartstikke mooi om te zien! Aangezien we misschien iets teveel hooi op ons vork hadden genomen zijn we het centrum zelf niet meer in geweest. Terug naar Bilbao waar we wederom erg goed waren in 'nee' zeggen. Toch maar mee op stap gegaan..

Op zondag zijn we als eerst naar Bakio geweest. Voor de echte fans van Game of Thrones, hier staat Dragonstone! Super vet uitzicht op brug die een stuk de zee in gaat met aan het eind een eilandje met huisjes erop. Helaas konden we de huisjes niet in, je moest 4 weken van te voren al reserveren.. Dat Covid hé, ellende. Na van het uitzicht te hebben genoten zijn we  naar Durango gegaan. Een klein en historisch dorpje met een mooie baai. Daar hebben we ook geluncht en dat was me toch een avontuur. Dacht je dat je een dode vis op je bord krijgt in een restaurant, geef hem aan Lara! Deze dierenliefhebster molesteert de vis letterlijk, je eetlust verdwijnt er gewoon van. Lara haar bord was een waar slachtveld. Omdat we zulke goede planners zijn en beide een enorm goed gevoel voor richting hebben zijn we daarna verder gereden naar Pamplona. Het was daar uitgestorven en we dachten even dat er een lockdown was en we niet de straat op mochten. Dit was echter niet het geval, op zondag is het voor de Spanjaarden gewoon echt rustdag. In Pamplona uiteraard DE arena vanwaar de stieren beginnen te rennen bekeken. 

Vraag 2. Als je meedoet aan het dierenvriendelijke stierenrennen, wat zou je doen om niet omver gelopen te worden?

A. Rennen zo hard als je kan, ze pakken vast wel een lekkerder hapje.

B. In de boom klimmen, die boom valt immers niet om als ze er tegenaan beuken.

C. Zorgen dat je niets roods aan hebt en jezelf verstoppen achter een vuilcontainer of een boom.

In Pamplona hebben we ook nog de kathedraal, het park en de oude toegangspoort bezocht. Daarna zijn we weer teruggegaan naar Bilbao om ons schattige autootje in te leveren. 

Doordeweeks gingen we weer verder met onze Spaanse les. Eerlijk is eerlijk, ik vond het behoorlijk tegenvallen. De les begon standaard met de vraag wat je gisteren had gedaan. We zaten met 5 personen in de klas en iedereen kreeg deze vraag. Ze vroeg nog net niet welke onderbroek je gisteren aan had, maar véél vroeg ze wel. Na deze ronde waren we minimaal een uur verder, slaapverwekkend dus. Daarna gingen we aan de slag, 1 oefening per dag. Tijdens de oefening dwaalde ze namelijk weer 10x af. Ik dacht dat ik een korte concentratieboog had en van de hak op de tak kon springen, maar zij.. Klasse apart hoor, chapeau! Dit zorgde er helaas wel voor dat we iedere les amper iets uitvoerden. Ik heb meer geleerd in de 3 dagen privéles dan in 7 dagen in de klas. Buitenom de lessen hebben we deze week weinig uitgevoerd. Het was 2 dagen erg warm (35+ graden) en Lara is deze dagen naar het strand geweest. Ik vind kreeft erg lekker, maar er zelf een worden leek me minder lekker. Dus ik ben (misschien een x verstandig?) in het hostel gebleven en heb heerlijk gelezen en dingetjes uitgezocht. Op donderdag zijn we uiteraard wel weer op stap geweest waardoor we vrijdag niet op tijd waren. Ook vrijdagavond gingen we weer los. In hoeverre je het los kan noemen, de bar sloot om 12 uur dus het was meer chillen bij het hostel. De zaterdag hebben we de tas ingepakt en samen met Danni gegeten ter afsluiting, zondag vertrokken we namelijk naar Braga!

De bus naar Braga, een zeer lange rit met maar één stop. Het was overigens wel een zeer mooie rit langs de kust af. Lara heeft vooral liggen pitten in de bus en ik heb anderhalf boek gelezen, heerlijk. Aangekomen in Braga kregen we het beste nieuws in een aantal weken; in Portugal hoef je geen mondmasker op op straat!! Minder zweten geblazen dus, dat dachten we althans.. De weg naar het hostel was namelijk weer een kuitenknaller van 15 minuten met wederom veel te veel tassen. Het zweten ging dus helaas onverminderd door. In het begin voel je je overigens echt een crimineel zonder mondmasker op, het klopt gewoon niet. Ook voel je je naakt en je onderkin is niet meer weg te werken, dat is dan wel weer jammer.

De dag erop hebben we het oude centrum van Braga bezocht. We begonnen de dag met een Pastei de Nata, heeeeeerlijk! We kwamen er toen ook achter dat Portugal nog van een andere tijd is, bij 8 van de 10 tentjes kan je niet pinnen! Heel raar aangezien je in Nederland alles met je pinpas betaalt. Het centrum van Braga is niet groot, maar wel heel mooi. Een oud centrum en veel kerken en paleizen. 's Avonds hebben we Celin ontmoet, een Duits meisje die ons uitnodigde om de dag erop mee te gaan naar Guimarães. Maar in de ochtend zijn we eerst naar Bom Jesus do Monte gegaan. In één woord, wauw! Een heiligdom boven op de berg waar velen gelovigen op zondag een bezoek aan brengen. Het kijkt over de stad Braga uit dus het uitzicht is ook adembenemend. Om er te komen dien je 600 trappen te lopen óf je gaat met het treintje omhoog. Dit treintje is nog één van de weinige ter wereld die op een waterballastbaan omhoog gaat. Heen zijn we met het treintje gegaan, terug met de trap. De kerk opzich is mooi, maar er zijn mooiere kerken. Maar alles eromheen maakt het echt waanzinnig. Prachtige tuinen, een grot, op de trappen 5 kapellen die allen één van de vijf zintuigen vertegenwoordigen en een waanzinnig uitzicht over Braga. 

Die middag zijn we samen met Celin naar Guimarães geweest. Eens en nooit meer. In de avond ervoor was ze best oké, maar men wat was ze irritant. En ook op de weg was ze zeer interessant. Ken je die kleine kinderen die met een autootje spelen en dan racegeluiden maken? Nou dat dus, dat deed zij bij iedere bocht. Daarnaast was ze ook vet onzeker en dat sprak ze dus ook uit waardoor je met paniek in de auto zat. Gelukkig kwamen we heelhuids aan in het stadje en het was de rit wel waard. Een super mooi kasteel en paleis boven op een heuvel. Ook deze stad had een historisch centrum, erg mooi! Daarna zijn we naar Het heiligdom Santuário de Nossa Senhora do Sameiro geweest. De kerk trekt ieder jaar veel peLgrims vanwege de Mariaviering. De kerk zelf was in dezelfde stijl gebouwd als Bom Jesus, erg mooi. Eromheen was minder te doen, maar het uitzicht was wel nóg mooier! Deze kerk ligt op 600 meter hoogte waardoor je echt een waanzinnig uitzicht hebt over Braga en de omgeving! Foto's maken van het uitzicht was helaas wel heel moeilijk omdat het vol tegen de zon in was. 

Gisteren hebben we de bus van Braga naar Porto gepakt en hebben we een rustig dagje gehad. We waren vroeger dan de inchecktijd waardoor we even moesten wachten. Van Lara gewonnen met Skipbo :) Daarna zijn we door de stad heen gewandeld en we zijn geëindigd in een sushitent om ons eens even goed vol te laden, nou, dat is gelukt!

Vandaag hebben we anderhalf uur surfles gehad. Een beetje jammer dat we een warming-up moesten doen van de instructeur in een warm wetsuit. Eerst een stuk joggen over het strand en daarna nog allemaal oefeningen. Had van mij zeg maar niet per se gehoeven. Uiteindelijk ging het ons beter af dan verwacht en daarom was het ook erg leuk! Mijn knie vond het helaas iets minder leuk dus morgen sla ik een lesje over ;) Lara gaat er wel weer vol frisse moed tegenaan! Na de les zijn we samen met de surfinstructeur en een ander meisje in een typisch Portugees tentje wezen eten. Ik had een Portugese specialiteit; Alheira. Dat is een gerookte worst met gevogelte erin, lekker! 

Morgen gaan we Porto echt verkennen! Een paar dagen hebben we daar voor, daarna gaan we een auto huren en langs de kust af naar het zuiden rijden!

p.s. In ieder hostel zit wel een gek! In Bilbao zat een vrouw met liefdesverdriet die de gehele dag in een legging (die nat was bij haar  bilspleet) rondliep. Ze had GEEN geld maar rookte wel als een ketter, schooide dus vooral. In Braga zat een enge vent die continue een gesprek met ons aan wilde gaan in het Portugees.. En hier zit een MAN met een Aziatisch uiterlijk die meer mascara en eyeliner op heeft dan menig vrouw. Ook hebben we hier weer een hangouderen op onze kamer. Iemand die we nog niet buiten de kamer hebben gezien, wat doen al die mensen hier?!

p.p.s. In Bilbao kennen onze stapmaten nu allemaal een geweldig liedje: meloenen, meloenen, meloenen!

p.p.p.s Lara heeft haar roeping geworden, ze wordt songwriter! Haar 1e song is dan ook uit: 

(het deuntje van Vader Jacob)

Mondkap op

Mondkap op

Anders krijg je een boete

Anders krijg je een boete

Zweet maar door

Lekker hoor

Ik word haar manager en heb ook de artiestennaam verzonnen. Iedereen vraagt hier namelijk hoe je onze naam spelt, voor Lara geldt het volgende:

Elle - a - ere - hache 

Fonetisch (uitspraak) Hache = Adje. Dus bij deze, maak kennis met onze nieuwe songwriter Adje! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marjan:
    27 augustus 2020
    Haha, jullie worden nog gelovig van al die kerken ;-)
  2. Rian van Lieshout:
    1 september 2020
    Jeetje wat een verhaal, maar zo grappig (en het klinkt ook wel echt als Sien en Lara op stap he ;-). Have fun.